Chorzelski Michał. Kancelaria prawna

WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 16 czerwca 2009 r. sygn. akt SK 42/08 (Dz. U. z dnia 2 lipca 2009 r.) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Andrzej Rzepliński - przewodniczący, Mirosław Granat, Marian Grzybowski, Marek Kotlinowski, Teresa Liszcz - sprawozdawca, protokolant: Grażyna Szałygo, po rozpoznaniu, z udziałem skarżącego oraz Sejmu i Prokuratora Generalnego, na rozprawie w dniu 16 czerwca 2009 r., skargi konstytucyjnej Edwarda Bieleckiego o zbadanie zgodności art. 8 ust. 1 zdanie drugie ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz. U. Nr 34, poz. 149, ze zm.) z art. 64 ust. 1, 2 i 3 Konstytucji, orzeka: Art. 8 ust. 1 zdanie drugie ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz. U. Nr 34, poz. 149, z 1993 r. Nr 36, poz. 159, z 1995 r. Nr 28, poz. 143, z 1998 r. Nr 97, poz. 604, z 2002 r. Nr 240, poz. 2055, z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2007 r. Nr 191, poz. 1372 oraz z 2009 r. Nr 14, poz. 74) nie jest niezgodny z art. 64 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

UMOWA sporządzona w Wilnie dnia 10 października 2007 r. między Ministerstwem Przemysłu i Energetyki Republiki Azerbejdżanu, Ministerstwem Energetyki Gruzji Ministerstwem Gospodarki Republiki Litewskiej, Ministrem Gospodarki Rzeczypospolitej Polskiej i Ministerstwem Paliw i Energetyki Ukrainy o współpracy w sektorze energetycznym (M.P. z dnia 23 stycznia 2008 r.) Ministerstwo Przemysłu i Energetyki Republiki Azerbejdżanu, Ministerstwo Energetyki Gruzji, Ministerstwo Gospodarki Republiki Litewskiej, Minister Gospodarki Rzeczypospolitej Polskiej, Ministerstwo Paliw i Energetyki Ukrainy, zwane dalej "Stronami" zauważając kluczową rolę sektora energetycznego dla pomyślnego rozwoju gospodarek Państw Stron, pragnąc rozwijać wzajemną współpracę w tym sektorze na zasadach równości praw wszystkich Stron i wzajemnych korzyści, oraz mając na celu promocję współpracy Państw reprezentowanych przez Strony; dążąc do zintensyfikowania nieprzerwanego i efektywnego rozwoju sektora energetycznego, obliczonego na zwiększenie bezpieczeństwa energetycznego Państw Stron i ograniczenia zagrożenia środowiska naturalnego, poprzez utworzenie alternatywnych szlaków transportu węglowodorów z regionu Morza Kaspijskiego; wyrażając gotowość i wolę Stron do zapewnienia nieprzerwanego przesyłu węglowodorów z regionu Morza Kaspijskiego, zgodnie z prawem międzynarodowym, prawem wewnętrznym Państw Stron i prawem Unii Europejskiej, oraz sprzyjania rozwojowi niezbędnej infrastruktury technicznej; uznając szczególną wagę polityki energetycznej dla gospodarek Państw Stron, która określa stopień zapotrzebowania na węglowodory, przejrzystość taryf za przesył węglowodorów, środki zwiększania bezpieczeństwa dostaw, rozwój odnawialnych źródeł energii i paliw alternatywnych, uznanie założeń Konwencji Ramowej ONZ w sprawie Zmian Klimatycznych i wdrożenie mechanizmów Protokołu z Kyoto,...